Hurriyet'te gecenlerde okudugum bir haber baya gulmeme yol acti. Olay duygusaldi ama ben de nedense o hissi yaratmadi. Sporcular ve sanatcilar duygulu insanlar. Neden mi? Cunku tanidigim diger insanlarin uzulmeyecekleri seylere nedense aglamis oluyorlar ya da bir abarti soz konusu oluyor. Tabi medya da soylenen seyi cok daha abartili bir bicimde bizlere yansitiyor. Yorumu size birakicam. GS'li arkadaslar kizmaz umarim. Hurriyet'ten alintidir.
"Emekli olup tekne ile dünya turuna çıkma hazırlığı yaparken Özhan Bey geldi ve beni göreve çağırdı. Bana 2.Başkanlık teklif etmişti. Seçimi kazandıktan sonra Özhan Ağabey kara kara düşünmeye başladı, ben de ne olduğunu sordum, bana “Sana 2.Başkanlık teklif ettim ama Semih Hazinedaroğlu’na da söz vermiştim” dedi. Ben de Semih Ağabeyi aradım, “Abi sen benim büyüğümsün siz ikinci başkan olun ben sizin altınızda çalışmaktan gurur duyarım” dedim. Semih Ağabey de, Özhan Ağabey de benim bu sözlerimden sonra ağlamaya başladılar."
Biri boyle bir jestte bulunsa tahminen bu birlik-beraberlik aninda duygulanirdim ama kendimi bir diger eski baskanla oturup aglarken goremiyorum. Okurken bana komik geldi valla. hehe diyip bitiriyorum daha da zorlamadan.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment